اگر تو نبودی روضه داران چه می کردند؟
به کدامین شربت بهشتی افطار کنند؟
به کدامین رخ زیبا چشم به دوزند؟
کمال شیرین را در کام کدام کامِ شیرینی بچشند؟
ای چون عسل شیرین...
ای زولبیا...
اینجا صفحه ای است پر از نوشته هایی برای گفتن، خواندن و در پس هر نوشته اتفاقی هست، خاطره ای، فکری و حسی. روزانه هامان با همین ها شکل میگیرند.