آدما طوری حرف میزنن، انگار مهمترین چیز تو زندگی اینه که، همه چیز رو همیشه همون طور که هست باید دید.
هر کاری که می کنیم, هر برنامه ایی که می ریزیم, مثل یه دروغه به زندگی خودمون.
چشامونو می بندیم و تظاهر می کنیم روزی نمیاد که لازم باشه، برنامه دیگه ای بریزیم.
امید بزرگترین دروغیه که وجود داره، و بهترینم هست.
یه جوری ادامه میدیم که انگار برنامه مون مهمترین اهمیت را داره و گرنه اصلا ادامه نمی دادیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر