رسانه های تصویری دنیا مخصوصا شبکه های بین المللی با نمایش فیلم های سینمائی و سریالهای جذاب مخاطبان بسیاری را به خود جلب می کنند تا در این بین هزینه های رسانه ها تامین و البته تاثیر مورد نظر را روی مخاطبین و افکار عمومی داشته باشند.
در این بین کشورهائی مثل ژاپن، امارات با استفاده از زیرنویس فیلم های روزدنیا را با کمی ممیزی و سانسور که در تمام کشورها موجود است به نمایش می گذارند ولی در اصل داستان فیلم تغییری ایجاد نمی کنند تا ارزش هنری فیلم حفظ و مخاطب نیز با سلایق مختلف سینمائی آشنا شود.
- - -
صدا و سیما فیلم "یادآوری کامل" را پخش کرد. این فیلم با بازی کال فارل, کیت بکینسل و جسیکا بیل فیلم هیجان انگیز و اکشن است که در آینده اتفاق می افتد.
کواید یکی از سربازانی است که هر روز از راه هسته زمین به یک سفر سریع السیر به نام «سقوط» از استرالیا به انگلستان می رود. این سفر حدود 17 دقیقه طول می کشد. کار هر روز کواید یکسان است او همیشه کنار هری (بوکیم وودباین) بهترین دوستش از زمان کودکی می نشیند و وقتی روز به پایان می رسد به خانه و نزد همسر دوست داشتنی اش لوری( کیت بکینسیل) بر می گردد. اما همیشه یک جای خالی در زندگی او احساس می شود و او این جای خالی را وقتی کشف می کند که به یک سفر احضار می شود. یک شرکت که در کار کاشت خاطرات دروغی برای مخفی کردن حقیقت در ذهن افراد است این حقیقت را معلوم می کند که کواید فقط رویای تبدیل شدن به یک مامور مخفی را نداشته است، بلکه او خودش یکی از آنهاست. اما او از زندگی اش و اسم و رسم واقعی خود هیچ تصوری ندارد و اصلاً نمی داند که چطور و برای چه کسی کار می کرده است. آیا اودست راست کوهاگن بوده است یا یک نفوذی بوده که برای شورشیان کار می کرده؟ همچنین ملینا ( با بازی جسیکا بیل) زیبارویی با موهای مشکی که در رویاهای کواید ظاهر می شود، کیست؟ (به نقل از نقد فارسی-لینک انتهای مطلب)
این داستان فیلمی است که از صدا و سیما پخش شد، ولی در نسخه اصلی کواید(نقش اصلی فیلم با بازی کالین فارل) در آخر فیلم متوجه می شود که همه آنچه دیده خاطراتی بوده که ریکال در ذهنش کاشته و الان دارد خواب می بیند و واقعیت زندگی اون همانی است که بود و از این شرایط دروغین و خاطرات غیرواقع رضایت کامل دارد. چیزی شبیه زدن مواد مخدر و رفتن به آسمان.
غافلگیرانه ترین بخش فیلم همین 20 ثانیه نهائی است. آنجا که کواید متوجه حذف خالکوبی روی دستش میشود که موقع شروع داستان های عجیبش داخل ریکال به دستش زدن(خالکوبی نه مهر و علامت)
صداوسیما با حذف همان 20 ثانیه باعث شد که دو برداشت متفاوت از فیلم ایجاد شود و در واقع فضای امید و موفقیت در فیلم موج بزند. اما در واقع فیلم فضائی مبهم آلود تمام می شود.
صحبتم به سانسور و حذف صحنه هایی که با فرهنگ ما متناقض است نیست. اینها باید باشد حتما. حرفم این است که:
آیا صداوسیما با این تغییرات ذائقه مردم ما را دچار تغییرات ناهمگون می کند؟
آیا صدا وسیما حق دارد داستان فیلم ها را عوض کند؟
آیا سلیقه عده ای فضای باز سینماها و رسانه ها را تحت شعاع قرار نداده است؟
آیا هنر به معنی آنچه که زیبایی و نوآوری است در این روش و منش به مخاطره نمی افتد؟
