نشانه‌های زندگی

در جریان سالها اتفاقاتی هستند که خاصند. اتفاقاتی که مسیر زندگیت را عوض می‌کند یا به شدت تحت تاثیر قرارت می‌دهند. از طرفی دیگر آدم‌هایی هستند که در زندگیت می‌آیند، جلوه می‌کنند و گاهی نقطه عطف زندگیت می‌شود. همیشه ازشان می‌گویی و حرف‌هایشان را به یاد داری، آدم‌هایی خاصی هستند در زندگی تو.
این چند سال که در وبلاگ‌ستان و فضای نت هستم، بلاگرها نقش آن آدمهای خاص را در زندگی‌ام داشته‌اند. وبلاگ‌نویس‌ها با نوشته‌هایشان، با رفتارهایشان، با اندیشه‌هایشان باعث شده‌اند تا قسمتی از زندگیم را با آنها باشم و از آنها درس بگیرم. آقای نجمی، اقای فخری، حامد آقاجانی، حسن اجرایی، مهدی بهرامی، مصطفی اسماعیلی، محمدحامد احسان‌بخش، حسن نظری، مهدی بچه‌های قلم و بچه‌هایی که در سفرها و برنامه‌های
مختلف در کنارشون بودم، برام همگی معلم بوده‌اند. خانم‌های بلاگر که با نوشته‌هاشون بهم درس زندگی و نکته‌سنجی و اندیشه را یاد دادن.
در این میان مرحوم حسن نظری، با اندیشه‌ای که از نگاه متفاوت به مسائل نشاط داشت، برام حالت خاصی داشته و دارد. امروز بعد از 2 سال هنوز همان دوست و برادر مهربان و خوش اخلاقم است در نزد من، که شانه به شانه هم، موقع تماشای فیلم «میم مثل مادر» اشک ریختیم. هنوز همان برادر خوش فکرم است که سعی کرد نگاه به وبلاگ و وبلاگ‌ستان را عوض کرد.
امروز مراسم سالگرد حسن آقا در تالار مهر حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي - زير پل حافظ روبه روي دانشگاه امير کبير - ساعت 2 تا 5 برگزار می‌شه. اطلاعات کامل مراسم تالار و مراسم فردا در وبلاگ مرحوم حسن نظری ملاحظه بفرمایید.

۹ نظر:

  1. سلام
    خدارحمتشون كنه
    خودتون بهتر شديد؟

    پاسخحذف
  2. "این چند سال که در وبلاگ‌ستان و فضای نت هستم، بلاگرها نقش آن آدمهای خاص را در زندگی‌ام داشته‌اند. وبلاگ‌نویس‌ها با نوشته‌هایشان، با رفتارهایشان، با اندیشه‌هایشان باعث شده‌اند تا قسمتی از زندگیم را با آنها باشم"


    این جمله فکر کنم واسه همه مون (جمع خودمون را میگما ) صادقه ..وقتی بهترین دوستامون وبلاگ نویسان. وقتی انتخاب دوستمون بر مبنای افکاری بوده که داشته و نوشته دوستیه موندگاری میشه ..وقتی چند قدم از دنیای مجازی فاصله میگیری و در دنیای واقعی میبینی چقدر طرف صادقانه توی وبلاگش حرف زده و انگاری خود ِ خودش بوده لذت میبری ...و این میشه مهم بودنش و قسمتی از زندگیت شدنش..حتی گاهی همون دوستت توی یه دوره ای دیگه واست معلم نیست اما سرنوشتش واست مهمه و هنوز نوشته های روزمرگی اش را میخونی ... درسته ؟!


    احتمالا اگه اسم خانوما رو نمی آوردین قانون برابری زن و مرد زیر سوال میرفت اره ؟:دی

    راستی یه چیزی :قبول دارین چقدر حسنی که ما میشناختیم با اون حسنی که بقیه بعد از فوتش شناختن فرق داره ؟!
    من هنوز صدای خنده هاش توی گوشم ...هنوز دوران سرگردانی شب قدرش رو یادمه .. هنوز فریاداش رو یادمه ... شوخی هاشم ...علی یارت گفتناش هم ...
    دوست خوبی بود ..خیلی خوب ! (این تیکه اش غم انگیز شدم !)

    پاسخحذف
  3. راستی خوشحالم که بهترید :دی

    پاسخحذف
  4. راستی اسم مجاهد رو هم از قلم انداختید ! :دی

    پاسخحذف
  5. اینجا کسی هست ؟1 اینجا زمانی زیستگاه افکار یکی بوده ها !

    پاسخحذف
  6. فکر کنم یه چهل باری این کامنت دونی رو باز کردم ارور داد..جای تعجب داره ..به نظرت چی شده ؟:((

    پاسخحذف
  7. نیلوفر:
    حسن؟
    حسن یه دوست بود. نمی تونم بگم خیلی خوب بود. یه دوست خوب بود. مثل دوستای دیگه. حسن خیلی خاص نبود.یکی مثل بقیه بود. ولی بحث اینجاس که عملگراتر و منطقی تر و البته باتجربه تر بود.

    پاسخحذف
  8. نیلوفر:
    علی از قلم نیفتاد. علی بزرگتر از این حرفهاس.
    اینجا همچنان زیست گاه اندیشه است ولی صاحبش بدجور درگیر است.
    اگر اروری هست از سیستم شماست. یا اینکه نت شما مشکل دارد. هنوز نشده که ارور بدهد برای من.
    البته گاهی بلاگر یه قطعی جزئی دارد که بعد از دقایقی درست می‌شود که شاید از بلاگر هم نباشد.

    پاسخحذف