از قیمت تا واقعیت«به چه قیمت؟ امروز دیگر نمی‌پرسند تولید این خودکار، موبایل یا ماشین چه قیمتی در می‌آید، می‌پرسند می‌خواهی چه قیمتی در بیاید! امروز بازار آزاد کالا، که در سطح فروش و عرضه بود، به تولید کالا هم رسیده است و شما می‌تونید بین ده‌ها تولید کننده در سطح کشور، منطقه و یا حتی جهان، شرکای اقتصادی انتخاب کنید.»
جملات که خواندید، صحبت‌های استاد درس صنعت‌مان بود، دو یا سه سال پیش. امروز کشورهای چند ملیتی، با گستردگی عظیم خودشان باعث شدن تا بتوانند برای تولید کالاهاشان بهتر نقطه از جهان را انتخاب کنند، ارزان‌ترین کالا را تهیه می‌کنند و به دست مشتریان‌شان می‌رسانند. از نیروی کار ارزان‌تر دنیا استفاده می‌کنند و کالایی با کیفیت خوب و کمیت بالا تهیه می‌کنند، پس ارزان‌تر، فروش بیشتر و سود بیشتر را خواهند داشت. برای مشتریان جنس ارزان‌تر خوب است ولی آینده صنایع متوسط و کوچک صنعتی چی می‌شود؟ آینده اقتصادی روابسته‌ی کشورهایی که کارخانه و تولید در کشور آنها انجا م می‌شود چه می‌شود؟ این شرکت‌ها از سرمایه‌های یک ملت استفاده می‌کنند ولی هیچ چیز غیر از اشتغال به آنها نمی‌دهند. همه چیز مال شرکت‌های غول آسایی است که هر روز یه سر جدید برای خودشا می‌سازند! کشورها فقط میزان بان هستند و این ویروس در تن آنها بزرگ می‌شود، و کمترین سود را برای آنها خواهند داشت.
کارخانه‌ها و تولید‌های بومی، چگونه می‌توانند مقابل این غول‌های اقتصادی قد علم کنند؟ چگونه می‌توانند به یکه‌تازی آنها خاتمه بدهند؟ اگر این کارخانه‌ها و گروه‌های تولیدی نباشند، و فضای رقابتی را ایجاد نکنند، دیگر بازار آزاد معنایی نخواهد داشت! بازار آزاد برپایه رقابت، افزایش کیفیت، تنوع و کاهش قیمت معنا پیدا می‌کند.
جملات که خواندید، صحبت‌های استاد درس صنعت‌مان بود، دو یا سه سال پیش. امروز کشورهای چند ملیتی، با گستردگی عظیم خودشان باعث شدن تا بتوانند برای تولید کالاهاشان بهتر نقطه از جهان را انتخاب کنند، ارزان‌ترین کالا را تهیه می‌کنند و به دست مشتریان‌شان می‌رسانند. از نیروی کار ارزان‌تر دنیا استفاده می‌کنند و کالایی با کیفیت خوب و کمیت بالا تهیه می‌کنند، پس ارزان‌تر، فروش بیشتر و سود بیشتر را خواهند داشت. برای مشتریان جنس ارزان‌تر خوب است ولی آینده صنایع متوسط و کوچک صنعتی چی می‌شود؟ آینده اقتصادی روابسته‌ی کشورهایی که کارخانه و تولید در کشور آنها انجا م می‌شود چه می‌شود؟ این شرکت‌ها از سرمایه‌های یک ملت استفاده می‌کنند ولی هیچ چیز غیر از اشتغال به آنها نمی‌دهند. همه چیز مال شرکت‌های غول آسایی است که هر روز یه سر جدید برای خودشا می‌سازند! کشورها فقط میزان بان هستند و این ویروس در تن آنها بزرگ می‌شود، و کمترین سود را برای آنها خواهند داشت.
کارخانه‌ها و تولید‌های بومی، چگونه می‌توانند مقابل این غول‌های اقتصادی قد علم کنند؟ چگونه می‌توانند به یکه‌تازی آنها خاتمه بدهند؟ اگر این کارخانه‌ها و گروه‌های تولیدی نباشند، و فضای رقابتی را ایجاد نکنند، دیگر بازار آزاد معنایی نخواهد داشت! بازار آزاد برپایه رقابت، افزایش کیفیت، تنوع و کاهش قیمت معنا پیدا می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر