تاوان

کنار خانواده، همراه جامعه، محل کار، محل تحصیل،‌ همیشه کنار هم هستیم، با هم حرف می زنیم، باهم ارتباط داریم. نقاط مشترکمان ما را کنار هم قرار می‌دهد. ولی گاهی با وجود نقاط مشترک‌مان آن‌قدر از هم دوریم که مثل غریبه‌ها هستیم. گاهی می‌خواهیم نقاط مشترک داشته باشیم ولی نمی‌شود. گاهی می‌خواهیم نقاط مشترک‌مان را آنقدر زیاد کنیم که همیشه کنارشان باشیم، همیشه کنارمان باشند، ولی نمی‌شود. گاهی وقت‌ها زندگی بروفق مراد نیست و شاید بیشتر اوقات نیست. انگار که داریم توان و کفاره تصمیم‌ها و کارهای خودمان و گاهی دیگران را پس می‌دهیم. تاوان چیزهایی که از گذشته داریم‌شان. توان حرفهایی که نباید گفته می‌شد، کارهایی که نباید انجام می‌شد. کجاییم؟ چرا اینجاییم؟ کجا می‌شد بود؟ حالا کجا باید رفت؟ تا کی باید توان داد؟

تاوان
وقتی برای اولین بار فیلم Atonement را دیدم، فقط نگاهش کردم، فقط نگاه کردم. به آدم‌های داخل فیلم، تصمیمات‌شان، افکارشان، شخصیت‌شان تنها و تنها نگاه کردم. ذوب در جریان فیلم بودم، که آخر فیلم مثل شوکی مرا بخود آورد. انگار برق مرا گرفته، از جای خودم بلند شدم، فیلم را عقب بردم و باز نگاه کردم، مبهوت جریان فیلم و مخصوصا صحنه‌های آخر فیلم، فیلم را تماشا می‌کردم.

آن موقع هنوز با دوستان کنار دریا نرفته بودم و از این ساحل حالت ویژه و خاصی داشت.
تاوان، تاوان اندیشه، تصمیم و عمل انسان‌ها را نمایش می‌دهد. توانی که می‌تواند خیلی سنگین باشد و سال‌ها همراه انسان باشد. فیلم تاوان که کفاره هم ترجمه شده، لبخند تلخ و سمی تصمیمات و عملکرد دیگران است، بر زندگی دیگران. لبخندی که زندگی دیگری را تیره و سمی که زندگی دیگری را نابود می‌کند. تاوان داستان تاثیر اندیشه، تصور و حرف‌های ما در مورد دیگران است، که می‌تواند در حد مرگ و نابودی فاجعه بیافریند. Atonement، در مورد تاوان حرف می‌زند.
فیلم با درون مایه داستان عشقی، زشتی و کریهی جنگ را بخوبی به تصویر می‌کشد و فضایی نسبتا شفاف از جنگ ارائه می‌کند. ماهیت جنگ، مرگ، دوری، تلاش انسان‌ها برای زنده ماندن، و فداکاری را در فیلم لمس می‌کنیم. خود جنگ، کشتن آدم‌ها خود به نوعی تاوان اندیشه و رفتار افرادی است که در فیلم اسمی از آنها نیست ولی مخاطب آن‌ها را می‌شناسد. مرد عادی توان عملکرد دیگری و دیگران را پرداخت می‌کنند.
یکی از نقاط قوت فیلم، استفاده از پلی بک‌های قوی است. مرز بین رویا، واقعیت و حقیقت اینقدر نزدیک است، که آخر فیلم شما را متعجب در جای خود میخ کوب خواهد می‌کند و یا احساسات مخاطب را برمی انگیزد و مثل خیلی‌ها که فیلم را دیده‌اند، اشک جاری می‌شود. در پایان فیلم از جنگ بدمان می‌آید، از اندیشه و تصمیم احمقانه و بدور از پختگی بیزار می شویم و کشته‌های جنگ همگی برایمان ارزشمند می‌شود، و مرگ آنها را حادثه نمی‌انگاریم.
آخر فیلم رویای است که می‌توانست حقیقت باشد. می‌توانست زندگی باشد پر از زندگی.

تاوان در ای‌ام‌دی‌بی +
سایت رسمی فیلم +
نقد فیلم +
موسیقی فیلم +
دانلود موسیقی فیلم +